Mobiele telefonie in de auto

Van antiek naar hypermodern

Voor veel jongeren klinkt dit bijna als in een vreemde film; ooit (nog niet zo heel lang geleden) hoefde je nooit aan iemand te vragen waar hij was wanneer je met hem of haar belde. Je sprak namelijk met je gesprekspartner via een telefoon waarbij de hoorn nog met een kabel aan de telefoon zelf bevestigd zat. Het gebeurde dus nooit dat iemand bijvoorbeeld op de wc zat, of net aan het fietsen of autorijden was. Dat was wel zo veilig, maar ook behoorlijk onhandig. Zeg nou zelf; hoe vaak ben je nou in de buurt van je vaste huistelefoon? Zo ging het ook wanneer je in de auto zat en je wilde een telefoontje plegen. Dat ging dus voor de meeste normale stervelingen niet. De enige mensen die konden telefoneren vanuit hun auto waren zakenmensen en dan ook nog eens alleen de belangrijksten. Ze hadden een aparte telefoon in hun auto gemonteerd zitten ter formaat van een koelkast.

Gelukkig zijn tijden veranderd

Deze situatie is wel wat ouderwets, maar nog niet zo heel erg gedateerd. In de jaren 80 reed men zo over de weg. Tegenwoordig is de situatie gelukkig wel anders. Nagenoeg iedereen heeft een mobiele telefoon. Kinderen van 11 jaar oud krijgen van hun ouders al een smartphone om mee te kunnen bellen in geval van nood. Heb je op deze leeftijd geen eigen mobieltje, dan hoor je er eigenlijk niet bij. We kunnen elkaar dan ook altijd en overal bereiken, zelfs in de auto. En daar hoef je geen executive voor te zijn. Hoe jij je telefoon in je auto bevestigt, dat heb je wel zelf in de hand. Ga je voor een ouderwetse zuignap op je raam, of voor een iPhone car holder op je boordcomputer? Rijd je toch nog een beetje als een baas.